Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου 2013



Η ΣΤ' άνοιξε τα φτερά της για ένα νέο ταξίδι. Εμείς της ευχόμαστε το ταξίδι να είναι  ενδιαφέρον. Από καρδιάς και με όλες τις καλές αναμνήσεις να μας συντροφεύουν της αφιερώνουμε ένα ποίημα του Κωνσταντίνου Καβάφη. Εμάς θα βρείτε στο ιστολόγιο της Γ' τάξης, Οι χαρταετοί.

http://c1eleousa13-14.blogspot.gr/

θάκη

Σ βγες στν πηγαιμ γι τν θάκη, 
ν εχεσαι νά ναι μακρς δρόμος, 
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Τος Λαιστρυγόνας κα τος Κύκλωπας, 
τν θυμωμένο Ποσειδνα μ φοβσαι, 
τέτοια στν δρόμο σου ποτέ σου δν θ βρες, 
ν μέν᾿ σκέψις σου ψηλή, ν κλεκτ 
συγκίνησις τ πνεμα κα τ σμα σου γγίζει.
Τος Λαιστρυγόνας κα τος Κύκλωπας, 
τν γριο Ποσειδνα δν θ συναντήσεις, 
ν δν τος κουβανες μς στν ψυχή σου, 
ν ψυχή σου δν τος στήνει μπρός σου.
Ν εχεσαι νά ναι μακρς δρόμος. 
Πολλ τ καλοκαιριν πρωιν ν εναι 
πο μ τί εχαρίστηση, μ τί χαρ 
θ μπαίνεις σ λιμένας πρωτοειδωμένους.
Ν σταματήσεις σ᾿ μπορεα Φοινικικά, 
κα τς καλς πραγμάτειες ν᾿ ποκτήσεις, 
σεντέφια κα κοράλλια, κεχριμπάρια κ᾿ βενους, 
κα δονικ μυρωδικ κάθε λογς, 
σο μπορες πι φθονα δονικ μυρωδικά.
Σ πόλεις Αγυπτιακς πολλς ν πς, 
ν μάθεις κα ν μάθεις π᾿ τος σπουδασμένους. 
Πάντα στ νο σου νά χεις τν θάκη. 
Τ φθάσιμον κε εν᾿ προορισμός σου.
λλ μ βιάζεις τ ταξίδι διόλου. 
Καλλίτερα χρόνια πολλ ν διαρκέσει. 
Κα γέρος πι ν᾿ ράξεις στ νησί, 
πλούσιος μ σα κέρδισες στν δρόμο, 
μ προσδοκώντας πλούτη ν σ δώσει θάκη.
θάκη σ᾿ δωσε τ᾿ ραο ταξίδι. 
Χωρς ατν δν θά βγαινες στν δρόμο. 
λλα δν χει ν σ δώσει πιά.

Δευτέρα 20 Μαΐου 2013



Το μυστικό της χαμένης άνοιξης - Φίλιππος Μανδηλαράς  


Ο Μιχάλης, η Μάνια, ο Μάριος, η Ρίτα, ο Τέλης και η Σόνια είναι κάποια παιδιά τα οποία μέσα στην άχρωμη Άνοιξη υποδέχονται έναν παράξενο άντρα και τον φιλοξενούν. Αυτή η Άνοιξη δεν έχει αρώματα, ούτε χρώματα είναι μια από τις απαισιότερες εποχές που έχουν ζήσει τα παιδιά.Το μεγάλο Σάββατο τα παιδιά έχουν τόσο μεγάλη χαρά, που πήραν διάφορα υλικά και άρχισαν να διακοσμούν το στοιχειωμένο σπίτι. Το βράδυ τα παιδιά γύρισαν κουρασμένα και την επόμενη μέρα τα χωράφια έξω ήταν άδεια, μέχρι που σε μια στιγμή ο παράξενος άνδρας που φιλοξενούνταν απ' τα παιδιά έριξε κάτω μια γυάλινη σφαίρα κι η 'Ανοιξη επανήλθε. Ευτυχία Στ2

Τετάρτη 10 Απριλίου 2013



Ο μικρός μπουρλοτιέρης - Γαλάτεια Γρηγοριάδου Σουρέλη  


Ο Λευτέρης ένα παιδί από την Ύδρα φεύγει κρυφά μαζί με τους καπετάνιους για τον πόλεμο. Παίρνει μέρος σε πολλές μάχες με τα μπουρλότα και μία φορά τα διευθύνει κιόλας ο ίδιος. Στο νησί γυρίζουν πολλές φορές, όμως ο μικρός δε λέει να γυρίσει σπίτι του. Όταν κάποια στιγμή μεγαλώνει φεύγει απ' τη θάλασσα και γυρίζει σπίτι του. Γίνεται δάσκαλος και όταν μιλάνε για την Επανάσταση, εκείνος κλαίει καθώς θυμάται τους νεκρούς Ψαριανούς και τους ήρωες του Μεσολογγίου. Παντελής Στ2


Οι μαγικές μάσκες του Κουτσοφλέβαρου - Φίλιππος Μανδηλαράς  


Μπήκε μήνας Φλεβάρης και πλησίαζαν οι απόκριες. Ο Μάριος και η παρέα του ήταν στενοχωρημένοι για τον γερο - Κουτσοφλέβαρο, έναν τσιγγάνο, ο οποίος ήταν η ψυχή της Αποκριάς. 
Δυστυχώς το προηγούμενο καλοκαίρι έδιωξαν τους τσιγγάνους από την περιοχή λόγω μιας πυρκαγιάς που προκλήθηκε από άγνωστο λόγο. Έτσι τα παιδιά ήταν λυπημένα, καθώς θα έλειπε ο Κουτσοφλέβαρος που τον αγαπούσαν πολύ. Τελικά ο Κουτσοφλέβαρος ήρθε και η χαρά των παιδιών ήταν απερίγραπτη. Αποφάσισε η παρέα να βρει έναν τρόπο μέσω του καρναβαλιού να πείσουν τον κόσμο να εγκατασταθούν οι τσιγγάνοι πάλι στην περιοχή τους. Ο Μάριος και η παρέα του έπεισαν τα υπόλοιπα τα παιδιά του σχολείου. Αποφάσισαν να ντυθούν τσιγγάνοι. Με τη βοήθεια του Κουτσοφλέβαρου έφτιαξαν τις στολές και τις μάσκες. Όλα ήταν πολύ ωραία φτιαγμένα και στολισμένα.Έφτασε η ώρα του καρναβαλιού και η παρέλαση ξεκίνησε. Στην αρχή όταν είδαν τα παιδιά ο κόσμος σώπασε, αλλά μετά άρχισαν να ζητωκραυγάζουν. Ο σκοπός των παιδιών πέτυχε και ο δήμος αποφάσισε να κρατήσει τους τσιγγάνους και να τους προσφέρει στέγη. Επίσης πρέπει να μην ξεχνάμε πως οι τσιγγάνοι είναι κι αυτοί άνθρωποι. Ας βάλουμε τέλος στο ρατσισμό. Βασίλης Στ2


Εφτά κόκκινες κλωστές - Λότη Πέτροβιτς Ανδρουτσοπούλου  


Ήταν κάποτε μια νεράιδα που είχε χάσει το μαγικό της ραβδί. Ένα σπουργίτι όμως που πέταγε ψηλά το έπιασε και της το έδωσε. Η νεράιδα ευχαριστήθηκε και είπε στο σπουργίτι να ζητήσει ό,τι ήθελε. Το σπουργίτι είπε ότι ήθελε ολόχρυσα φτερά. Μπαμ! Το σπουργίτι είχε αποκτήσει χρυσά φτερά. Αμέσως πήγε να τα δείξει στους φίλους του, αλλά τα φτερά ήταν βαριά και δεν μπορούσε να πετάξει. Έτσι ζήτησε από τη νεράιδα να του χαρίσει βελούδινα φτερά. Μπαμ! Το σπουργίτι είχε αποκτήσει βελούδινα φτερά. Όμως καθώς πετούσε πέρασε πάνω από ένα σχολείο. Καθώς είδαν τα παιδιά ένα πουλί με βελουδένια φτερά προσπάθησαν να το σκοτώσουν με τη σφεντόνα, να το βαλσαμώσουν και να το βάλουν σε κλουβί. Το πουλάκι τρόμαξε και ζήτησε από τη νεράιδα να του δώσει τα κανονικά του φτερά. Μπαμ! Και το πουλάκι απόκτησε πάλι τα φτερά του. Τώρα πια χαιρόταν ξένοιαστα όπως πριν το πέταγμά του.  Ευθαλία  Στ2


Ο Θεός αγαπά τα πουλιά - Αγγελική Βαρελλά  

Ένας γεράκος που ζούσε μαζί με τον Ευάγγελο, του ζήτησε μια μέρα να φύγουν. Ο Ευάγγελος μαζί με το γέρο παρακολούθησαν ένα χοροδιάγραμμα. Ξαφνικά ο γεράκος ρώτησε τον Ευάγγελο. 

- Οι κύκνοι δεν είναι, Ευάγγελε, που όταν πεθαίνουν τραγουδούν; Κι όμως τραγουδούν. 

Κι έτσι ξαφνικά ο γεράκος άρχισε να τραγουδάει ένα τραγούδι. 

Πουλί γεννιέται ο άνθρωπος
και δέντρο θα πεθάνει
ρίζες απλώνει γύρω του
και τα φτερά του χάνει.

Ο γεράκος έσβησε μόνος του το καντηλάκι της ζωής του. Ψηλά στον ουρανό ταξίδευαν άσπρα ξεφτισμένα σύννεφα. 

Βάσω Στ2

Δευτέρα 8 Απριλίου 2013



Στο τσιμεντένιο δάσος - Λότη Πέτροβιτς Ανδρουτσοπούλου   


Η Χόννη μια δεκαεξάχρονη πάει στην Αθήνα για να φροντίσει τη γιαγιά της. Στο νοσοκομείο γνωρίζει τον Λυκίδη. Μέχρι που μαθαίνει ότι είναι έμπορος  ναρκωτικών. Ο Σωτήρης, ένα αγόρι που γνωρίζει την βοηθάει να τον ξεσκεπάσουν. Στο τέλος ο Λυκίδης αναποδογυρίζει με το αμάξι του και σκοτώνεται. Η Κόννη φεύγει και πάλι για τη Βοστώνη.  Παντελής Στ2